Atrakcje Beskidu Wyspowego. Luboń Wielki

Beskid Wyspowy może pochwalić się w zasadzie tylko jednym szczytem, na którym turyści mogą skorzystać ze schroniska. Z tego też względu Luboń Wielki (1022 m. n. p.m.) stał się najbardziej popularnym szczytem w tej grupie górskiej. Swą popularnością przebił on nawet Mogielicę – najwyższy szczyt Beskidu Wyspowego.
Choć nie najwyższy, jest Luboń Wielki bardzo ciekawą górą. I to nie tylko ze względu na wspomniane już schronisko, ale i ze względu na swe położenie oraz piękny, charakterystyczny kształt. To najdalej na zachód wysunięty szczyt Beskidu Wyspowego, na którego wierzchołek prowadzi wiele szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności. Najwięcej szlaków zaczyna się w Rabce, która jest bardzo dobrym punktem wyjściowym dla przyszłych zdobywców Lubonia Wielkiego. Ciekawy szlak prowadzi również na Luboń od strony Przełęczy Glisne, która oddziela go od sąsiedniego Szczebla.
Warto wybrać się na Luboń Wielki żółtym szlakiem z Rabki. To tzw. Perć Borkowskiego – najtrudniejszy i jednocześnie najciekawszy szlak prowadzący na ten popularny szczyt.
Szczyt Lubonia Wielkiego wita turystów niewielkim schroniskiem, jednym z nielicznych, w których nadal turystyczna atmosfera jest ważniejsza od wygód. Inicjatywy zbudowania takiego obiektu pojawiały się już w latach 20-tych XX wieku, w związku z czym jeszcze przed wybuchem II wojny światowej górscy turyści mogli skorzystać z jego gościnności. W czasie wojny schronisko cudem zostało uratowane przed zniszczeniem, zaś jak głoszą lokalne wieści, stało się to dzięki zaradnej gospodyni, która przekupiła chcących spalić ów obiekt żołnierzy wódką.
Innym charakterystycznym obiektem na wierzchołku Lubonia jest telewizyjna stacja przekaźnikowa. Wybudowano ją w 1961 roku i umożliwia mieszkańcom leżących w górach miejscowości odbiór ogólnopolskich programów telewizyjnych.